funkcja falowa
Encyklopedia PWN
brytyjski fizyk teoretyk; współtwórca mechaniki kwantowej i elektrodynamiki kwantowej.
paradoks pojawiający się przy teoret. rozważaniach wpływu pomiaru dokonanego w jednym układzie fiz. na drugi układ (nawet gdy oba układy na siebie nie oddziałują);
szczególny przypadek praw przyrody;
geometryczna faza kwantowa, faza Berry’ego,
efektywna zmiana fazy funkcji falowej opisującej ewolucję układu kwantowego;
astr. technika wykorzystująca falowe właściwości promieniowania elektromagnetycznego w obszarze jego spójności — interferencję, do pozyskania informacji o emitującym to promieniowanie obiekcie astronomicznym.
relatywistyczne równanie opisujące, zgodnie z prawami mechaniki kwantowej i teorii względności, ewolucję jednoskładnikowej skalarnej lub pseudoskalarnej funkcji falowej cząstek obdarzonych spinem 0 (np. mezonów π);
